Burla Biraderler Köşkü

Köşk için ekleyeceğim bir şey yok ama o kadar kıymetli bir şey ki yaptığınız. mimariye aşık bir seramikçi olarak, gördüğümüz dakikalarca önünsen ayrıladan baktığımız evlerin içinden geçmiş hayatları bize aktarmanız yazdıklarınızı okumak muazzam bir keyif….. Elinize emeğinize yüreğinize sağlık.

Paylaşımınızı görünce çocukluğuma döndüm. Uzun yıllar (1992-2006 yılları arasında) köşkün bir cephesinin ve kilisenin de bulunduğu Meltem Sokak’ta ikamet ettik. Babamın işyeri ise köşkün ve korunun diğer bir cephesinde olan Abdullah Ekim sokakta idi.

Çocuk aklımızla hem köşke hem metruk kiliseye ilişkin birçok hikaye uydururduk. Instagram paylaşımınızdan gördüğüm kadarıyla yeşil canavar hikayesinin tek inananları bizler değilmişiz o yıllarda:)

Kilise bahçesi eskiden herhangi bir çit ve duvarla çevrili degildi. Ancak cemaati artık uzun yıllardır Pendik’te yaşamadığından ibadete açık bir kilise de değildi. Bahçesine ve kilise içerisine rahatlıkla girip çıkılırdı. Malesef bu durum bir takım kimselerin burada bazen biraz da tehlikeli şekilde girip yaşamasına olanak tanıyordu. Uzun yıllar önce bir bayram günü sabahı malesef kim oldugu o yıllarda güvenlik kameraları henüz yaygın olmadığından belirlenmeyen bir grup kişi kilisede yangın çıkardı, sonrasında o zamana kadar görece sağlam kalmış kilise binası virane oldu. Bunun üzerine binadan geri kalan kısmı koruyabilmek için etrafi çit ile çevirilmisti.

İlkokulu ve ortaokulu Pendik Merkez İlköğretim Okulu’nda okudum. Bahsi geçen, bugun restore edildiğine çok memnun olduğum diğer iki köşkte ise o dönem herhangi bir ikamet yoktu. Muhtemelen daha önce bir bütün olan arazi aradan geçen yolla birlikte ikiye ayrılmış, bahsi geçen iki köşkte ise ikamet sona ermişti. O yıllarda henüz restore edilmemiş bu iki köşkün içinde bulunduğu araziye bizler girmeye genelde korkardık, pek tekin değildi ve yine çeşitli kimseler barınmak ve zaman geçirmek amacıyla buraya girebiliyordu.

Aslına bakacak olursanız bugün dolgu alan nedeniyle kıyıdan uzaklaşmış bu arazi ve köşkler, deniz doldurulmadan önce denizin hemen kıyısında sayılırdı. Zaten bugün deniz dolgusu sebebiyle çeperi oldukça genişlemiş Pendik burnu esasen çoğu denize çıkan birkaç sokaktan ibaret bir yerdi. Yine burada ilkokulda okuduğum yıllarda okul penceresinden rahatlıkla deniz görülürdü. Sözkonusu okul binası da sanıyorum o dönem yüz yaşında, son derece yüksek tavanları olan bir binaydı. Hatta öylesine uzun geçmişi olan, yapısal olarak da değişikliğe pek müsait olmayan bir binaydı ki, pek de tadilat yapılamadığından benim mezun olduğum 2003 yılında hala daha tuvaletler bina dışında bahçede ayrı bir yapıda yer almaktaydı. Mezuniyetimden birkaç yıl sonra ise sözkonusu tarihi bina ve sonradan yapılmış ek bina deprem riski nedeniyle yıkılarak yeni bir bina inşa edildi.

15 senedir malesef çocuklugumun gectigi sokaga tekrar yolum düsmedi. Bu vesileyle belki de geçmiste komsumuz olan konuk yazar Deniz Yılmaz Akman’a çok tesekkür ederim.

BAHÇESİNDEKİ GRİ BALIKÇILLAR

Bahçesinde gri balıkçıl yuvaları vardır. İstanbul’da yangın bir türdür. Şehir içinde gündüzleri Haydarpaşa mendirekte bol sayıda olduklarını gözlemliyoruz. Kentte böyle “koloni” halinde ürediği yerler Gülhane Parkı ve Heybeliada’dır. Sonrasında buradaki üreme kolonisi geliyor (Bilinen ve kayıt altında alınan yerler arasında). İstanbul sahillerinde ve göllerinde görülür ancak tanımayanlar turna olduğunu düşünerek heyecanla bize ulaşırlar.

Beni Pendik TEMA Vakfı İlçe Sorumlusu Mine Öztekin Hanım yönlendirmişti, gözlem yapmak üzere. Eşimle gözleme gittiğimizde çok heyecanlanmıştık, şehir içinde dolu yuvaları görünce.

Köşkle ilgili bu yazı beni çok heyecanlandırdı, Teşekkürler,

Bu yazıyı okumak çok keyifliydi. Köşkü farkettiğimizde çok heyecanlandık ve bu yazı sayesinde heyecanımız katlandı. Köşkün bacası hala tütmekte ancak araziye iyi bir bakım gerekiyor birde cadde tarafından girişi kapatılmış dışarıdaki taş duvardan bakılınca ise cadde girişinden köşke kadar uzanan kenarları ise gene 30-40 cm taşla bölünmüş bir patikası var tek temennim bozulmadan yapının ve arazinin korunması keza modern yapılaşma sınırları zorlamaya devam ediyor. Emeği geçenlere çok teşekkür ederiz

Merhabalar, bu yazıyı yazarak bizimle paylaşan size ve bu yazınızı ilgi ile okuyan herkese.

Öncelikle neden bilinmez ama tarih ile ilgili bir araştırma yaparken, ( tarihçi değilim, tamamen araştırma ve gelişim amaçlı) eski Türk kavimleri ile ilgili bazı yazılar okurken karşıma nedense Burla adı çıktı. Sonradan Burla’nın kelime anlamı nedir diye araştırmaya başladım, Burla hatun diye bir isme ulaştım, Burla Hatun, eski türk efsanelerine göre kadın savaşçı, cengaver biri imiş.
Araştırmalarıma devam ederken, karşıma Burla ailesi çıktı ve Eski Türklerdeki bir isim ile Farklı bir coğrafyadan, taa İspanya’dan ülkemize bu denli güçlü gürüş yapmış ve bizim Türk tarihimizdeki savaşçı bir kadınla nasıl aynı ismi taşırlar diye iyice merak ettim ve bu merak beni sizin yazınıza kadar ulaştırdı. Bu vesile ile bir zamanlar yaşadıkları evi de görmek ve yazınızı okurken, tarihe yolculuk edip, sizin çocukluk anılarınızla o mahallede dolaşmak da çok keyifliydi.
Emeğiniz ve paylaşımınız için teşekkür ederim.

Nice güzel yazılar dilerim.

Yazinizi okurken resmen Merkez Ilkokulu yillarima dondum. Hala hatirlarim perili kosk ile ilgili bir suru hikaye anlarilirdi okulda 🙂

Ahh ahh perili köşkümüz … Çocukluğumuzun film sahnesi … Yukarıda yorum yazan herkesle mutlaka bir yerlerde yolumuz kesişmiştir. 1988’den beri Pendik’de oturuyorum ve başka hiç bir semtte de oturmadım… Güzel Pendik’imiz… Orfoz Restorant, Avcılar klubü.. daha nice anılarla dolu mekanlar…