İlhan Koman Evi

Heykeltraş İlhan Koman’a büyük sevgi besleyen biri olarak Edirne’ye adımımı atar atmaz evini görmek istedim.

Meğer o kadar da kolay ve merkezi bir yerdeymiş ki evi. Maarif Caddesi, No: 20.

Edirne’de bir İlhan Koman Müzesi var, eski tren garının olduğu müze adasında, daha küçük bir yapı. Bu ev ise artık Edirne Kültür Varlıkları Koruma Kurulu Müdürlüğü hizmet binası imiş.

Ama biz gittiğimizde bunu bilmediğimizden, kapıda ‘İlhan Koman Evi’ yazdığından (ki onun üzerinde de şimdi ne olarak kullanıldığı yazıyormuş ama algımız seçmedi) kapıyı çaldık. Saatin 17.00’yi geçmesinin de etkisiyle de olsa gerek, açan olmadı. Ama kapı açıktı. İçeri girip seslendik, sonra bir hanımefendi ile konuştuk. Onu beklerken o güzel tavan işlemelerini, dev tavanları, ışıklı giriş holünü görebildik. 

Gün karşıdan batıyor…

NAM-I DİĞER DOKTORUN EVİ

Ev, daha doğrusu konak, 1908’de Rum Doktor Simsa tarafından yaptırılmış. Daha sonra konağı Koman ailesi satın almış ve uzun yıllar ‘Doktorun Evi’ diye de bilinmiş. Çünkü İlhan Koman’ın babası Ahmet Fuat Bey de doktor. Alanı kulak-burun-boğaz. 

Doktor Fuat Bey’in çiftçilik tarafı da var, Karaağaç’ta bir çiftliği de var, orada çalışmış da. İlhan Koman’ın annesi Leman Sevinç Koman ise Mehmet Şeref Aykut’un kızı, iyi eğitim almaz mı? Sanatla çok ilgili, kültürlü, Fransızca ve Almanca biliyor, resim yapıyor. 

MİHRİ BELLİ EVİ NEREDE ACABA?

İlhan Koman, 17 Haziran 1921’de bu evde dünyaya geliyor; ondan sonra dünyaya gelen Korhan ve Kıymet Gönül ile burada büyüyor. Mahalle arkadaşlarından biri Mihri Belli imiş, merak ettim, onun evi neresiydi. Sokakta şahane -ama bakımsız- başka ev ve konaklar da var.

FİZİKSEL ÖZELLİKLERİ

kulturportali.gov.tr‘de şu fiziki bilgiler de var (çok yazım hatası vardı düzelterek):

“(…) Yapı iki katlı bahçe içerisinde ve kırma çatılı köşe binadır. Yapının ana giriş dikdörtgen bir niş şeklinde olup üst kattın yola bakan cepheleri dışa taşkın balkonlarala çevrelenmiştir. Kapı ve pencereleri dışa taşkın silmeli birer pano içinde dikdörtgen formludur. Yapının girişi holü mermer taklidi bağdalı sıva ile kaplıdır. Yapının, 18 yüzyıl Avrupa sivil mimarlık örnekleriyle benzerlik gösteren iç ve cephe süslemelerinde antik uygulamardan yararlanılmıştır. Arka bahçesine açılan bir kapısı bulunmaktadır.

(…) İlhan Koman’ın doğduğu ev, varisleriyle varılan anlaşma ile Bakanlığımızca kamulaştırılmış ve sağlanan ödenek ile 2007 yılı içerisinde onarılmıştır. Onarım sonrası bina “Edirne Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü” hizmet binası olarak kullanılmaya başlanmıştır.”

BU YAZIYI PAYLAŞIN:

WhatsApp
Email
Twitter
LinkedIn
Telegram
Facebook

YORUMLAR

6 Yorumlar
  • ELİF BERAT
    Tarih: 11:00h, 23 Ağustos Cevapla

    YILLARDIR EDİRNE’YE GİDERİM BU SEFER SADECE BU EVİ GÖRMEK İÇİN GİDECEĞİM SAYENİZDE TEŞEKKÜRLER

    • Nilay Örnek
      Tarih: 12:23h, 23 Ağustos Cevapla

      Şahane, bir amaç da bu:)

  • aylin alpustun
    Tarih: 08:37h, 24 Ağustos Cevapla

    sayenizde var olduğunun farkında olmadığımız kıymetlerimize sarılıyoruz.
    Siz de var olunuz.

    • Nilay Örnek
      Tarih: 22:18h, 24 Ağustos Cevapla

      çok teşekkürler, ne mutlu bana

  • Ozge Efe
    Tarih: 20:23h, 20 Nisan Cevapla

    Merhaba Nilay Hanim, Mihri Belli kitabindan paylasilmis bir yaziya denk geldim fakat bahsedilen konagi bulamadim. Edirne’ye gidince ben de arastiracagim. “1924 yazında Edirne’ye göç ettik. Selimiye’ye yakın, neredeyse minarelerin gölgesinde kocaman bir eve yerleştik. “Salih Bey Konağı” diyorlardı. Üç katlıydı. Bir sürü büyük büyük odaları vardı. İki de meyve ağaçlarının gölgelendirdiği bahçesi. Edirne boşalmıştı. Sınır, kentin hemen yakınına gelmiş dayanmış, çevresindeki toprakların büyük kesimi elden gitmişti. 15 yıl önce imparatorluğun İstanbul’dan sonra gelen 150.000 nüfuslu büyük kenti, 35.000 nüfuslu bir kasaba olup çıkmıştı. Eşyamız evin ancak iki odasını doldurmaya yetti. Gece üşümeyelim diye yatakları evin en küçük odasına serdik.
    Ertesi sabah bahçesine ilk çıktığım anı hatırlıyorum. Güneşli, güzel bir gün. Bahçeyi yaban otları, renk renk kır çiçekleri sarmış. Kelebekler uçuşuyor. Elma dalları meyve yüklü, olgunları yerde, bademler de öyle. Cennet dedikleri böyle bir yer olmalıydı. ……”

    İnsanlar Tanıdım – Mihri Belli’nin Anıları / Mihri Belli – Doğan Kitapçılık A.Ş. / 3. Baskı Haziran 2000 / İSTANBUL)

    • Nilay Örnek
      Tarih: 11:58h, 22 Nisan Cevapla

      Enteresan, merak ettim

Bir yorum yazın

DİĞERLERİ

Kurtuluş

Baraz Apartmanı

“Dedem ihaleyle satın almış burayı. Biz ailece, yıllarca burada yaşadık. Sakin bir mahalleydi burası. Kurtuluş Caddesi’nin arkası boş araziydi. Bu sokaklarda futbol oynardık. Kurtuluş, İstanbul’un en medeni yeriydi. Kapılara kilit vurulmazdı” diye anlatıyor Türkiye’nin ilk sanat galerisi sahiplerinden Yahşi Baraz…  “Burayı” dediği yer Kurtuluş Caddesi,

Devamı »
Tomtom

Apelyan (Santa Maria) Apartmanı

Neredeyse yayınlandığı gün popüler olan Netflix dizisi Kulüp’ü ‘geçmişi nasıl canlandırmışlar’ diye izlemeye başladım…  O anlamda pek çok kötü örnek arasından başarıyla sıyrıldığını da düşündüm, -şahsi fikir-. Dizide bir apartmana dair konuşma da var üstelik. Hemen tanıdım! Çünkü dizide, Gökçe Bahadır (Matilda) ile Asude Kalabek’in

Devamı »
Fındıklı

Yağmalanan eski Akbank Genel Müdürlük Binası’nın son hali

KASIM 2023: Binanın son haline dair bir güncellemeyi buradan okuyabilirsiniz. Her kıymetli yer için “Müze olsaydı”, “… bilmem ne ailesi oraya baksaydı” söylemlerini ben pek sevmiyorum. Şahsi fikrim, yıllar içinde yavaş yavaş oturdu, bu fikri iyi de savunurum! O tür söylemler, acıyla söylenmesinin yanı sıra

Devamı »
Göztepe

Pekiçten Apartmanı

Bazı binalar, beni bazı şahane insanlarla tanıştırıyor. Bahar Erdensin’in inceliğine, çalışkanlığına, yazısına hayran kaldım. Bahar Hanım anlatıyor: “Pekiçten Apartmanı, yine bu güzel sitede yer alan, Göztepe’deki Emiroğlu apartmanının yan komşusu. Pekiçten’i yazarken, kendisinden önce var olan güzeller güzeli müstakil evden bağımsız yazamadım. O güzel ev,

Devamı »
Çankaya

Yeşiltepe Blokları

Ertem Eğilmez’in 1974 yapımı Zeki Alasya, Metin Akpınar, Kemal Sunal, Halit Akçatepe, Tekin Akmansoy, Perran Kutman gibi ‘şampiyonlar ligi’ kadrolu ‘Köyden İndim Şehire’ filmi, tarlalarında buldukları Bizans altınlarını Ankara’daki kuyumcu hemşerileri Ali Rıza’ya bozdurma ve bir çuval altını paylaşamamaların komik hikâyesini anlatır.  Film büyük oranda

Devamı »
Osmanbey

İlbay Apartmanı

Uzun zamandır Arkitekt Dergisi arşivine bakmamıştım. Açtım; 1951 yılı, ocak şubat sayısını, tıkladım “İlbay Apartmanı”nı. Yanında Bomonti yazıyor ve “Halâskâr Gazi caddesinde Atatürk İnkılâp Müzesinin yanında inşa edilmiştir” deniliyordu. Bugün Şişli’nin o bölgesini Bomonti olarak saymıyoruz sanki… Apartmanın dışardan fotoğrafı yoktu (varmış ama başka dosyada

Devamı »
Çekirge

Bay Selim Süter Evi

Nilüfer Kent Tiyatrosu’nun Murat Daltaban yönetmenliğinde sahneye koyduğu 1984‘ü izlemek için Bursa’ya gittiğimizde ertesi gün Fotoğraf Müzesi’nin kütüphanesine bir kitap gördüm; Nezaket Özdemir’in “Çekirge Köşkleri” (Sentez Yayıncılık). İlk açtığım sayfada da “Selim Süter Evi”. ARKADAŞIM SELİN SÜTER’İN DE EVİ TABİİ Arkadaşım var, tanıdığım en nezaketli insanlardan

Devamı »
Büyükada'nın Yaşlanmayan Modernleri
Hasan Çalışlar Arşivi

Çok sevdiğim mimar Hasan Çalışlar’ın, Instagram’da oluşturduğu ve “Büyükada’nın Yaşlanmayan Modernleri” adını verdiği arşivine, bundan sonra sitenin bu bölümünden ulaşabileceksiniz.