Manastır / İstanbul Sanat Merkezi

Yapım yılı: 1843, Eski adı: Beyoğlu Anarad Hığutyun Ermeni Katolik Kız Okulu

Nasıl Olunur podcastimde konuğum moda fotoğrafçısı Tamer Yılmaz’dı. Tanıyanların “Tamer Abisi”, ilk dönem çalıştığı, eşiyle tanıştığı, sonrasında belki de Andy Warhol’un Fabrikası’nı andıran yapılar oluşturmasına neden olan ilk binayı anlatıyor bana…

ESKİ BİR OKUL VE KİLİSE

Yıllar 1989-1990; Tamer Yılmaz, Feyyaz Yalçın ile birlikte Tarlabaşı’nda Manastır denilen bir binanın kilise kısmını kiralıyor. Bana da yapının aslında bir Ermeni Katolik okulu olduğunu, cemaati kalmadığı için yıllarca boş durduğunu anlatıyor.

Bu yapıyı ilk, Cahide Sonku’nun konu alındığı bir TRT dizisi için bu yapıyı Adnan (Vurdevir) ve Ziya (Ilgaz) Beyler kiralamış (1988). Onlar da dizi bitince başkasına kiralamak istiyorlar, Arhan Kayar aracı oluyor, Tamer Yılmaz yapıya ilk görüşte aşık oluyor ve kiralıyorlar. Çok sıkı temizlik gerekiyor ki bunu da Tamer Abiler yapıyor. Orası artık bir fotoğraf stüdyosu ama nasıl? Anlaşmaları gereği bazı dizi ve filmlere kiralıyorlar ara ara, bütün İstanbul’dan eş-dost-arkadaş orada. Partiler, bir araya gelişler, dans, tiyatro gösterileri… Pozitif’in konserleri…

Hatta yönetmenliğini George Lucas’ın yaptığı “Young Indiana Jones Chronicles – Ep 25: Istanbul, September 1918″in bazı sahneleri de burada çekilmiş.

KRONOLOJİSİ BİLE VAR

Tamer Abi yayında öyle bir anlattı ki (21’inci dakika sonrası), “Fotoğraf var mı?” dedim, “Vasıf Kortun üzerine çok çalıştı Salt’ta kocaman bir arşiv yaptı” dedi. Ama ben böyle bir şey olduğunu düşünmemiştim. Çok güzel, çok…

İmkanım olsa her bina için yapmak isterim. Binanın kronolojisi bir tablo halinde var, binadan yolu geçen onlarca kişiyle konuşulmuş ses kayıtları alınmış, onların arşivlerinden fotoğraflar alınmış. Anlıyoruz ki 90’lar sanat dünyası Manastır’da imiş. Zaten burası Manastır, İstanbul Sanat Merkezi (İSM) olarak adlandırılmış.

90’LI YILLARIN EFSANESİ

Malum Tarlabaşı’nda, Manastır’ında olduğu bölge yıllardır dönüşüyor, bazı binalar yenilendi bazıları yenileniyor. İçini göremedim ama binanın dışının renovasyonunun bitmesine az kalmış gibi. Ece Tur İnşaat isimli bir firma yapıyormuş yenilemeyi.

Geleceği ne olur bilinmez… Binanın hikayesi 1800’lerden başlıyor. 1843 yılında Beyoğlu Anarad Hığutyun Ermeni Katolik Kız Okulu, din hizmetleri verecek rahibeler yetiştirmek üzere Tarlabaşı’ndaki Sakızağacı Caddesi’nde eğitime başlıyor.

Geçmişiyle ilgili olarak Vasıf Kortun’un Salt Online’daki Manastır’a özel proje sayfasındaki yazısını paylaşıyorum, buyrunuz.

5 DAKİKADA TAKSİM MEYDANINA

“Manastır, ilk kez 1988 sonbaharında, TRT için çekilmekte olan Cahide dizisinin mekânlardan mesul sanat yönetmeni Nihal Geyran Koldaş ile yapım sorumlusu Ziya Ilgaz’ın, o dönemde film ekiplerinin pek tercih etmediği Tarlabaşı’nda, Cahide Sonku’nun son günlerini geçirdiği türden metruk bir Beyoğlu apartman dairesi arayışı sırasında karşılaştığı görkemli yapıyı kullanmaya karar vermesiyle gündeme gelir.

Manastır, Tarlabaşı Bulvarı’nın açılmasının hemen ardından toplumsal hafızaya yerleşir. O dönemde olduğu kadar, günümüzde de bulvardan seçilebilen çan kulesiyle göz önündedir. Yan kapısı, seks işçilerinin arasından geçilerek ana caddeye ve kimilerince tekinsiz olduğu düşünülen Tarlabaşı sokaklarına sapmaksızın beş dakikada Taksim Meydanı’na erişim sağlayan Manastır, alt kültürler, sanatsal ifadeler ve yaşam tasarımı arasında elverişli bir geçişin metaforu gibidir.

EĞLENCE, HAZ, DENEYSELLİK

Manastır’ın ortaya çıkışının ana nedeni, 1980’lerin sonuna doğru somutlanan bir topluluktur. Girişimci, özerk, yeni kültür ve tasarım

aktörlerinden oluşur. Kent yönetimi ve/ya devletten beklentileri yoktur; kendilerine bir yer edinme mücadelesiyle erken dönem kayıt dışı neoliberal ekonomi ortamında var olmanın yollarını ararlar. Manastır’ın bileşenleri, daha önceki benzeri örgütlenmelerden farklı olarak bir ideoloji çevresinde buluşmaz. Eğlence, haz ve deneyselliği küçümsemeksizin birbirlerine yakın bir yerde durur ama kendi başına olmanın serbestisine içten içe değer verirler.

Manastır, 1988’den 2006’ya kadar aktif şekilde değerli programları içermiş olmakla birlikte, bu araştırma ilk yıllarına ayrı bir önem verir. Söz konusu yıllar, İstanbul’un kültür, sanat, performans ve eğlence tarihi açısından yeni düzenin taşlarının henüz yerine oturmadığı; serbesti sınırlarının sürekli genişletildiği; küreselleşmenin çok farklı göç dalgaları üzerinden kenti biçimlediği; kendi kültürel ifadesini arayan, farklı bir yaratıcı yerel sektörün getirdiği dinamizmin çok güçlü biçimde hissedildiği zamanlardır”

MANASTIRDAN YOLU GEÇENLER

Ezel Akay, Hakan Akçura, Suat Akdemir, Yasemin Alkaya, Hüseyin Bahri Alptekin, Mustafa Altıoklar, Hale Arpacıoğlu, Hale Ateş, Şule Ateş, Engin Atlıhan, Elif Ayiter, Thomas Balkenhol, Bedri Baykam, Burçin Bicioğlu, Önder Bilgin, Hülya Botasun, Ferhan Çelik, Cana Dölay, Yavuz Draman, Özcan Ervardar, İnci Eviner, “Godzilla Selahattin” Selahattin Geçgel, Mine Gözen, Ziya Ilgaz, Murat Işık, Şirin İskit, Metin Kaçan, Savaş Kaplan, Çağatay Karaçizmeli, Hüseyin Katırcıoğlu, Arhan Kayar, Mehmet Kocaman, Nihal Geyran Koldaş, Defne Koryürek, Suzy Hug Levy, Ebru Marmara, “Çakay Usta” Marangoz Metin, Geyvan McMillan, Taki Morfadis, Levent Morgök, Levent Onan, Erkan Özdilek, Mine Özerden, Murat Recevik, Hasan Safkan, Rabia Christine Brodbeck Sezai, Özkan Sun, Nevhiz Tanyeli, Aydın Teker, Vahit Tuna, Yavuz Turgul, Zişan Uğurlu, Yeşim Ustaoğlu, Engin Vural, Adnan Vurdevir.

5. Sokak Tiyatrosu [Mustafa Avkıran], Adsız Alkolikler, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği, Dans Fabrikası [Ebru Anıt Ahunbay, Zeynep Arkök, Esin Bakışkan, Mustafa Kaplan, Serap Meriç, Meltem Tezmen, Tuğçe Tuna, Begüm Tüzün, Bahar Vidinlioğlu, Işıl Wrenshall], Grafikerler Meslek Kuruluşu, İrlanda Kültür Merkezi, James Joyce Irish Pub, Kum-Pan-Ya Sahnesi [Bilge Arat, Naz Erayda, Nadi Güler, Kerem Kurdoğlu, Burhan Ökmen, Murat Özdoğan, Cenk Telimen, Neslihan Yurtsever], Nucleus Creative Photo Design [Feyyaz Yalçın, Ayten Alpün Yılmaz, Tamer Yılmaz], Reklam Yazarları Derneği, Tiyatro Oyunevi [Mahir Günşiray], Öğretim Elemanları Sendikası, Türk Irak Dostluk Derneği, Türk Kütüphaneciler Derneği, Yeşil Üzümler Dans Tiyatrosu [Deniz Altınay, Ziya Azazi, Zeynep Günsür, Mustafa Kaplan, Bikem Kerametli, Emre Koyuncuoğlu], Yeşiller Derneği.

KAYNAKLAR

BU YAZIYI PAYLAŞIN:

WhatsApp
Email
Twitter
LinkedIn
Telegram
Facebook

YORUMLAR

3 Yorumlar
  • Yusuf Mesoğlu
    Tarih: 10:00h, 03 Eylül Cevapla

    Seksenlerin sonu,sadece bir kez gittiğimi hatırlıyorum,ama çok flu.Sanırım en üst katında bar tarzında bir yer vardı.Bina beni çok etkilemişti.Halâ,arasıra Tarlabaşı’ndan geçerken aklıma düşer.Tipik bir İstanbul sürprizidir,pat diye karşınıza çıkar ve çarpar.
    Hatırlattınız,sağolun

    • Nilay Örnek
      Tarih: 18:13h, 03 Eylül Cevapla

      Siz de sağolun:)

  • Nilgün
    Tarih: 00:49h, 04 Eylül Cevapla

    Bilmediğim ne çok şey varmış canım Nilay örnek.. sayende muhteşem yerler ve insanlar tanıyorum tüm hikayeleriyle birlikte.. be kadar şanslıyım.. sonsuz sevgiler selamlar ve teşekkürlerimle..

Bir yorum yazın

DİĞERLERİ

Gümüşsuyu

Gümüşsuyu Palas (Azaryan Apartmanı)

Gümüşsuyu Palas, orijinal adıyla Azaryan Apartmanı… Art Nouveau, Neo Barok karışımı yapısıyla Gümüşsuyu, İnönü Caddesi’nin en havalısı, en eski binalarından biri… İnternette hakkındaki çoğu bilgi tek bir kaynaktan kopya gibi; bu da muhtemelen bende de olan Beyoğlu Ansiklopedisi (çünkü metin aynı) ve yazan şu:  “Mimarı

Devamı »
Adalar

Büyükada Rum Yetimhanesi – I

Bu yazıyı Büyükada Rum Yetimhanesi -2 ile okuyun lütfen. “Dağın tepesindeki bu dev ahşap yapı, Büyükada Rum Yetimhanesi, tıpkı Atlas okyanusunun dibinde duran Titanic gibi bir hayal olmayacak kadar gerçektir. Ama aynı zamanda gerçek olamayacak kadar da bir hayaldir” diyordu, Bianet’teki eski bir yazısında mimar

Devamı »
Harbiye

Kervansaray Apartmanı

Apartmanların giriş katının dükkân ya da benzeri kâr getiren yapılar olarak tasarlanması fikri, -en azından Türkiye’de gördüğüm kadarıyla- neredeyse apartman fikriyle eş zamanlı… Ama bizim göz hizamızda onlar olduğundan muhtemelen, bir binanın altındaki işletmenin karakteri tüm binanın algısını etkiliyor. Harbiye’deki Kervansaray Apartmanı. GİRİŞ TÜM ALGIYI

Devamı »
Bomonti

Doğ Apartmanı

Bina hikayelerini yazma süreci beni öyle alakasız görünen yollardan öyle insanlara götürüyor ki, çok zaman “Bu insan rahmet istedi” diyorum… Hatta sitede “Rahmet istedi” bölümü de açsak yeridir! Neriman Hanım, Neriman Tuna nasıl nurlu bir insanmış ki, evren dönem dönem ayrı zaman aralıklarıyla onu anmamız

Devamı »
Moda

Marmara Apartmanı

Bu sitede kimi zaman mimarları, kimi zaman da yaşayanlarıyla renklenen bir takım bina hikâyeleri paylaşsam da, her daim bir görsel şölen vaat ettiğim söylenemez:) Ancak Gözde Kumru sağolsun bu apartman fotoğraflarına bakmaya doyamıyorum, Emin Halid Onat ile Ercüment Kalmık için de bundan aşağısı olmamalıydı zaten.

Devamı »
Cevizlik

Bakırköylü Sanatçılar Derneği (BASAD) / Bezazyan Lisesi

Darüşşafaka öğrencileri için İş Sanat’ta düzenlenen bir yeni yıl etkinliğini gözlemleme fırsatım olmuştu. Harun Tekin sahnedeydi. Bir ara tuvalete gittim; iki kız konuşuyorlardı. – Bugüne kadar kaç ünlü gördün? – Sadece bugün; Harun Tekin. – Benim bugün üç oldu…  “Bir ekran aracı olmadan, kanlı canlı

Devamı »
Cevizlibağ

Tercüman Binası

O kadar ikonikti ki, Tercüman Gazetesi yokken de pek çok kez el değiştirilen binası hep Tercüman binası ismiyle anıldı. Ama artık bu bina yok. 4 Aralık 2023 salı akşamı başlayan yıkım 5 Aralık’ta da devam etti. Çocukken bile hayran olduğum, bana o yaşta “Bu bina

Devamı »
Büyükada'nın Yaşlanmayan Modernleri
Hasan Çalışlar Arşivi

Çok sevdiğim mimar Hasan Çalışlar’ın, Instagram’da oluşturduğu ve “Büyükada’nın Yaşlanmayan Modernleri” adını verdiği arşivine, bundan sonra sitenin bu bölümünden ulaşabileceksiniz.